Belehrung en volmacht

De afgelopen jaren is de Belehrung een aantal malen aan de orde geweest in de notariële tuchtrechtspraak, recentelijk naar aanleiding van rechtshandelingen die werden verricht op basis van een volmacht. Vanzelfsprekend komt de Kamer voor het Notariaat tot de conclusie dat de zorgplicht van de passerende notaris ook geldt als een partij bij volmacht verschijnt. Het hoger beroep wordt in het volgende artikel besproken (JBN 2014, nr. 38).

Inleiding

Wie kijkt op mijnwoordenboek.nl vindt daar voor het Duitse woord Belehrung een hele rij Nederlandse woorden: verwijt; standje; berisping; lering; reprimande; terechtwijzing; gisping. In notariële kringen wordt onder Belehrung verstaan de verplichting die op de notaris rust om partijen voor te lichten over hun juridische situatie, de betekenis en gevolgen van de rechtshandelingen die zij overwegen te verrichten en ook over de (voor hen mogelijk nadelige) consequenties van die rechtshandelingen. Zie onder meer Melis/ Waaijer, De Notariswet, Deventer: Kluwer 2012, par.

2.3.4.

De reden dat indertijd het Duitse woord Belehrung(spflicht) zijn intrede heeft gedaan, is dat het Duitse recht eerder het fenomeen kende, in Par. 17 Beurkundungsgesetz (waarover H.W. Wiersma, ‘De informatieplicht van de West-Duitse notaris’, WPNR 1973/5237/5238); de reden dat hiervoor (nog steeds) geen gangbaar Nederlands woord bestaat, is mij niet duidelijk.

Inhoud van de Belehrungspflicht

Artikel 43 lid 1 Wna verplicht de notaris om vóór het verlijden van een akte mededeling te doen van de zakelijke inhoud en daarop een toelichting te geven. Zo nodig wijst hij daarbij…