Tenzij de wet anders bepaalt, is bevoegd de rechter van de woonplaats van de gedaagde.
Commentaar op Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering art. 99 en 100 (Arbeidsrechtartikelsgewijs)
Commentaar is bijgewerkt tot 17-04-2017 door mr. D.M.A. Bij de Vaate
Artikel 99 Tekst van de hele regeling
1.
2.
Bij gebreke van een bekende woonplaats van de gedaagde in Nederland is bevoegd de rechter van zijn werkelijk verblijf.
Artikel 100 Tekst van de hele regeling
In zaken betreffende een individuele arbeidsovereenkomst, een agentuurovereenkomst, een collectieve arbeidsovereenkomst of algemeen verbindend verklaarde bepalingen van een collectieve arbeidsovereenkomst is mede bevoegd de rechter van de plaats waar de arbeid gewoonlijk wordt of laatstelijk gewoonlijk werd verricht. In zaken betreffende een individuele arbeidsovereenkomst is, indien de arbeid tijdelijk in Nederland wordt verricht, mede bevoegd de rechter van de plaats waar de werknemer de arbeid tijdelijk verricht, voorzover het betreft een rechtsvordering met betrekking tot arbeidsvoorwaarden en arbeidsomstandigheden, welke is gegrond op artikel 2 van de Wet arbeidsvoorwaarden gedetacheerde werknemers in de Europese Unie, artikel 7, 7a, 13 of 15 van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, artikel 2, zesde lid, van de Wet op het algemeen verbindend en het onverbindend verklaren van bepalingen van collectieve arbeidsovereenkomsten, artikel 8 of 11 van de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs, alsmede artikel 5, eerste lid, onder b, d, e, of f, van de Algemene wet gelijke behandeling.
A: Inleiding
Artikel 99 en 100 Rv maken deel uit van de derde afdeling van het eerste boek (artikel 99 t/m 110) dat regels bevat omtrent de vraag welke rechter in geografische zin bevoegd is in dagvaardingszaken (relatieve bevoegdheid). Als…