De betekenis van framen en reframen in mediation
Via de schilderijen van Marlene Dumas en het halfvolle óf halflege wijnglas neemt Hugo Prein ons mee in de wondere wereld van framen en reframen. Ofwel: naar de ‘lenzen’ of perspectieven van waaruit we onze situatie bekijken en onze interacties met anderen ervaren en begrijpen (framen) en het herzien van deze frames (reframen). We gebruiken framing in onze dagelijkse communicatie, en ook tijdens een mediation. Want iedere conflictpartij heeft haar eigen beeld van de conflictkwestie en een eigen interpretatie van de motieven van de ander. Die frames blijken vaak beperkt, stereotiep en eenzijdig, en dat belemmert een constructieve behandeling van het conflict. Prein laat zien hoe reframing de mediator kan helpen.
Conflictpartij: ‘Hij zit daar maar en denkt de meest vreselijke dingen over mij.’
Mediator: ‘Het is mij opgevallen dat hij weinig expressie vertoont, en het dus moeilijk is om op zijn gezicht te lezen wat er in hem omgaat. Is het mogelijk dat je dat ontbreken van expressiviteit hebt geïnterpreteerd als afkeuring?’
Conflictpartij: ‘Hij ligt alleen maar dwars en werkt mij al die tijd tegen. Hij is niet bereid de dingen te doen die voor mij belangrijk zijn.’
Mediator: ‘Je vertelde me eerder dat je nog niet de gelegenheid hebt gehad om wat uitgebreider met hem daarover te spreken. Misschien weet hij niet wat je wilt en handelt hij dus gewoon uit onwetendheid.’
Echtgenoot: ‘Als zij die opleiding gaat volgen, zadelt zij mij helemaal alleen op met de zorg voor de kinderen. Ze is een godvergeten, egoïstische trut. Ze kan de boom in met haar plannetjes. Ze verdient het niet om…