De narratieve methode: een ander verhaal over mediation
De inzet van mediation is redelijk ingeburgerd, vooral in geval van relaties die beëindigd worden. Het gaat daarbij om belangen, standpunten en een resultaat. Chris Bos beschrijft hier de narratieve mediationmethode, die zeer geschikt is voor doorlopende relaties. Hij luistert naar de verhalen van de mensen die bij hem komen, en scheidt het dominante, veelal negatieve verhaal van het alternatieve, positievere verhaal. Dat alternatieve verhaal gaat hij samen met de partijen groter maken. Bijvoorbeeld door te vragen: zijn er momenten geweest dat je wel een positieve ervaring met de ander had?
Halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw deed mediation in Nederland voorzichtig haar intrede. Nu, bijna twintig jaar later, is het heel gewoon geworden om in geval van (echt)scheiding een mediator in de arm te nemen in plaats van ieder een advocaat. En ook in arbeidsgeschillen raakt de inzet van een mediator steeds meer in zwang, met name als het gaat om zogenaamde exit-mediations, waarbij werkgever en/of werknemer tot de conclusie komen dat de verhoudingen dusdanig verstoord zijn geraakt dat goed afscheid nemen een betere oplossing is dan een gang naar de rechter. Opvallend in deze ontwikkeling is dat mediation thans vooral wordt ingezet als een relatie (werk of privé) wordt beëindigd.
Opvallend, maar wel goed te begrijpen. In Nederland is de dominante benadering van mediation de probleemoplossende mediation. De theoretische basis van deze benadering is de onderhandelingstheorie die ontwikkeld is aan de universiteit van Harvard. De kern ervan is dat een onderhandeling op basis van belangen vruchtbaarder is dan een onderhandeling op basis van standpunten of…