Is de Nederlandse ambulancezorg voorbereid op terroristische aanslagen?

Nederland werd op 9 april 2011 opgeschrikt door een schietpartij in een winkelcentrum in Alphen aan de Rijn waarbij 7 doden en 17 gewonden vielen. Rond dergelijke gebeurtenissen ontstaat ook behoefte aan verantwoording². Zowel media als politiek stellen vragen over het functioneren van de overheid en de hulpdiensten. Hoe is gehandeld? Hoe hebben hulpdiensten en andere betrokken professionals het gedaan? Hoe was het samenspel tussen verschillende instanties²? Zijn er maatregelen genomen als het gaat om oefenen in scenario’s en hoe staan ambulancemedewerkers tegenover dit gegeven?

Scenario

“Het lokaal is donker en er is veel geschreeuw hoorbaar. Een team van de speciale eenheden van de politie staan zwaarbewapend bij de ingang, binnen wordt de ruimte veilig gesteld. Twee ambulanceteams staan te wachten en hebben portofooncontact met de eenheid van de politie binnen. Zelf zijn ze beschermd door een kogelwerend vest en helm. Als materiaal hebben ze enkel hun vest; tourniquets, bloedstelpende verbanden, naalden en een coniotomieset. Dan wordt het sein gegeven en kunnen de twee teams naar binnen. Ze verspreiden zich over de schemerige ruimte in een vast patroon. Tien slachtoffers. Degene die niet gewond zijn en kunnen lopen worden naar buiten gebracht. Acht slachtoffers over. “Sneller, sneller roept de teamleider”. Een snelle triage van hooguit 1 minuut per slachtoffer volgt. Levensbedreigende arteriële bloedingen? Tourniquets worden omgedaan, kogelverwondingen worden diep ingestopt met hemostatische gazen. Geen infusen inbrengen of monitoring. Binnen 10 minuten is de zaal leeg en…