In memoriam Wicher de Vries

Het notariaat en de notariële wetenschap hebben op 31 mei 2005 een zeer toegewijd beoefenaar verloren door het overlijden van prof. mr. Wicher G. de Vries. Wicher, geboren in 1920, slaagde voor de notariële staatsexamens in 1942. Hij was toen 22 jaar. De moeilijke notariële examens leverden hem kennelijk weinig problemen op. Met het notariaat was hij al van jongs af aan vertrouwd. Zijn vader was notaris in Zwartsluis. Hij volgde hem al in 1957 op als notaris, 37 jaar oud. Voor het notariaat was dat toen nog een jonge leeftijd. Naast al zijn nevenwerkzaamheden bleef hij notaris gedurende bijna 30 jaren. Wicher was geen man om het te laten bij zijn werkzaamheden als notaris in Zwartsluis. In de Broederschappen ging hij ook functies vervullen en zijn interesse in de notariële wetenschap uitte zich in publicaties. Zo was hij onder andere lid van het hoofdbestuur van de Broederschap van Candidaat-notarissen in de periode dat de leeftijdsgrens voor notarissen en het notariëel pensioen werd vastgesteld. Dat betekende veel vergaderen en intensieve contacten met medehoofdbestuursleden, zoals Ton Lubbers die een goede vriend werd. Dit hoofdbestuur bleef bekend als het pensioenkabinet. Regelmatig bleef dit gezelschap later nog bijeen komen.

De wetenschappelijke belangstelling van Wicher bleef in notariële kring niet onopgemerkt. Zo werd hij benoemd tot lid van de commissie van de beide Broederschappen die moest rapporteren over het ontwerp voor boek 6 van het nieuwe BW, het verbintenissenrecht. Dit was geen gemakkelijke stof. Ongeveer drie jaren waren we er mee bezig. Het discussiëren over het verbintenissenrecht was een kolfje naar Wichers hand. Na afloop van de vermoeiende vergaderingen…