Sign. - Uit de leveringsakte bleek niet dat koper de ruilverkavelingslasten had aanvaard

V heeft in 1999 aan K een perceel bouwland overgedragen. V had dit perceel een jaar eerder toegedeeld gekregen krachtens een ruilverkaveling op basis van de Landinrichtingswet. Thans vordert K schadevergoeding van de erfgenamen van V (die inmiddels is overleden), omdat hem bij de levering van het perceel niet is medegedeeld dat ter zake van het perceel landinrichtingsrente is verschuldigd. V's erfgenamen verweren zich door te wijzen op de transportakte, waarin staat vermeld: 'het verkochte is betrokken in een ruilverkavelings- casu quo herinrichtingsplan'.
Volgens de rechtbank is de verkoper op grond van artikel 7:15 BW verplicht de zaak in eigendom over te dragen vrij van bijzondere lasten en beperkingen, met uitzondering van die welke de koper uitdrukkelijk heeft aanvaard. Het is de rechtbank genoegzaam gebleken dat K bij het aangaan van de overeenkomst niet op de hoogte was van de landinrichtingsrente. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat in de koopakte niets over landinrichtingsrente staat vermeld en dat de behandelend notaris in 2002 een brief heeft gestuurd waarin staat dat V niets over dat onderwerp heeft gezegd. Dit betekent, zo stelt de rechtbank, dat uit de door V's erfgenamen aangehaalde passage in de transportakte niet kan worden geconcludeerd dat K uitdrukkelijk de landinrichtingsrente heeft aanvaard als bedoeld in artikel 7:15 BW. In tegenstelling tot V's erfgenamen is de rechtbank van oordeel dat op K geen onderzoeksplicht rustte ter zake de verschuldigde landinrichtingsrente. Op de koper rust geen verplichting om de openbare registers te raadplegen alvorens tot aankoop over te gaan. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat bijzondere lasten en beperkingen daarop geen uitzondering vormen.

(…