Software: wel of geen bedrijfsmiddel?

Vrijwel iedere onderneming, of dit nu een kleine eenmanszaak is of een grote vennootschap, maakt voor de uitoefening van zijn ondernemingsactiviteiten gebruik van (computer)software. Maar hoe wordt hier nu vanuit de fiscale praktijk tegen aan gekeken? Regelmatig blijkt er onduidelijkheid te bestaan over de vraag hoe (de investering in) software fiscaal moet worden behandeld.

Bij de fiscale behandeling van software gaat het met name om het antwoord op de vraag of investeringen in software kwalificeren als investeringen in een bedrijfsmiddel waarop moet worden afgeschreven en waarop de investeringsaftrek van toepassing is. Is hiervan geen sprake, dan komen de uitgaven direct ten laste van het resultaat en kan geen gebruik worden gemaakt van de investeringsaftrek.

Bedrijfsmiddelen

In de Wet op de Inkomstenbelasting 2001 is het begrip 'bedrijfsmiddelen' gedefinieerd als 'goederen die voor het drijven van een onderneming worden gebruikt'. In de jurisprudentie wordt een meer gedetailleerde omschrijving gegeven, namelijk: 'goederen behorend tot de vaste activa van de onderneming waarvan de kosten ter verwerving of de voortbrengingskosten worden geactiveerd, die worden gebruikt voor het drijven van de onderneming en die binnen de onderneming een zelfstandige functie vervullen'.

Het kwalificeren van software als bedrijfsmiddel is echter minder gemakkelijk dan op basis van bovengenoemde definities lijkt. Ondernemingen die zelf software voor gebruik door derden ontwikkelen, zullen dat in veel gevallen als onderhanden werk rubriceren. Voor ondernemingen die software voor eigen gebruik in de onderneming ontwikkelen, bestaat de mogelijkheid om dit te activeren als immateriële vaste activa. Onder immateriële vaste activa worden niet-monetaire, identificeerbare bedrijfsmiddelen verstaan, zonder fysieke eigenschappen, die worden gebruikt voor ondernemingsactiviteiten.

Veel ondernemingen zullen hun…