Spanningspneumothorax
Een spanningspneumothorax komt niet heel frequent voor. Desalniettemin is het van levensbelang om deze snel te herkennen en direct te behandelen. Een recent artikel in het Nederlands Tijdschrift Geneeskunde illustreerde dit fraai aan de hand van de casus van Prinses Diana, die waarschijnlijk is overleden o.a. aan een niet herkende pneumothorax.1
Een spanningspneumothorax uit zich niet altijd met dezelfde symptomen en kan daardoor moeilijk te herkennen zijn. Er bestaan bovendien verschillen tussen een spontaan ademende en een beademde patiënt. Prehospitaal is naaldthoracocentese dé levensreddende handeling in deze situatie, welke uitgevoerd kan worden door alle ambulanceverpleegkundigen en Bachelor Medisch Hulpverleners. Er is echter discussie over de lengte van de naald, de voorkeurslocatie en alternatieve locatie voor toepassen van de thoracocentese. Dit artikel is een weergave van de meest recente literatuur over herkenning van een spanningspneumothorax en de prehospitale behandeling ervan.
Trauma is de meest voorkomende oorzaak van overlijden bij jongvolwassenen.2,3
Bij oorlogsverwondingen is, na massaal bloedverlies, een spanningspneumothorax de 2e potentieel reversibele doodsoorzaak en verantwoordelijk voor 3% tot 4% van alle fatale verwondingen.4 In de burgermaatschappij laat een meta-analyse zien dat de incidentie 0,2% - 1,7% bedraagt bij prehospitale trauma slachtoffers.5 Zowel stomp als penetrerend trauma kunnen de oorzaak zijn voor het ontstaan van een spanningspneumothorax. De meeste ernstige thoraxletsels, zoals massale bloedingen, kunnen prehospitaal niet goed behandeld worden. Maar een spanningspneumothorax, die uiteindelijk tot de dood kan leiden, is behandelbaar middels een naaldthoracocentese.6
Incidentie
Om een…